همۀ ما هنرمند هستیم. ازنظر من، هنرمند کسی است که خودِ واقعی‌اش را به نمایش می‌گذارد. همگی ما دارای این توانایی هستیم که کار زیبایی انجام دهیم؛ کاری که دیگران از آن بهره می‌برند و منحصر به فرد است. من درمورد هنری که نیاز به قلم و بوم نقاشی دارد صحبت نمی‌کنم، بلکه معتقدم به تعداد انسان‌های روی زمین شکل‌های منحصر‌ به فردی از هنر وجود دارد.

من کاملاً اتفاقی هنر خودم را کشف کردم و فکر می‌کنم اکثر انسان‌ها هم همین‌گونه اتفاقی هنرشان را کشف کرده‌اند. سفر زندگی من همیشه پر از پیچ‌و‌تاب، پستی و‌ بلندی و حتی لحظه‌هایی از سکون بوده است و ازطریق همان تجربیات است که توانسته‌ام با خود و دیگران ارتباط برقرار کنم. ازطریق آن ارتباطات توانستم هنرم را کشف کنم. هنر من کمک کردن به دیگران است تا از قید‌ و بند رها شده و به بهترین بُعد خود تبدیل شوند. شاید بتوان اینگونه گفت که هنر من کمک کردن به شماست تا هنر خودتان را کشف کنید و همین معنای زندگی‌ای است که هم‌اکنون در آن قرار دارید؛ یعنی به کارگیری بهترین شکل از خودِ برترتان در زندگی.

تمام کسانی که با آن‌ها کار کرده‌ام می‌توانند به شما بگویند که وقتی از آن‌ها می‌پرسم هنر شما چیست با تعجب به من نگاه می‌کنند. در واقع منظور من از این سؤال این است که آن‌ها چگونه خودِ واقعی‌شان را در زندگی روزمره نشان می‌دهند. از شغل و حرفه‌شان گرفته تا ارتباط با خانواده و سرگرمی و چیزهای دیگر.

به عنوان‌ مثال، درمانگری که در مرکز بازپروری من کار می‌کند هنر منحصر‌ به فردش را هر روز ازطریق کار‌کردن با مراجعه کنندگان نشان‌ می‌دهد، چون بزرگ‌ترین هدفش این است به آن‌ها کمک کند تا از تله‌ای که در آن افتاده‌اند رها شوند. پرسنلی که در قسمت بازپروری زندگی کار می‌کنند هنرشان این است که به مراجعه کنندگان کمک کنند تا مراقبت و عشق‌ورزی را حس کنند. زنی که قبل از همه به مرکز می‌رسد تا اتاق‌ها را تمیز کند هنرش ایجاد فضایی تمیز و مرتب است. مدیر منابع انسانی هنرش این است که تمام تمرکزش را روی برقراری آرامش بگذارد. بودن بین گروهی که هنر منحصر‌ به فرد خودشان را هر روز با هدف مشترکی بروز می‌دهند قابل‌ستایش است. هدف مشترک این گروه باعث می‌شود الهام و انگیزه بگیرند.